آمریکا به برجام به عنوان یک ابزار می‌نگرد و نگاه این کشور به برجام یک نگاه ابزاری است . ازطرفی هدف خود را در این مذاکرات و در برجام منافع خود قرار داده است چراکه منافع آمریکا نیز تعریف‌شده و از قبل برنامه‌ریزی شده است؛ همچنین نیز باید گفت که برجام برای کشور ما فرصتی ایجاد می‌کند؛ که آمریکا قصد دارد این فرصت را به گونه‌ای دیگر پیش ببرد، بدین‌صورت که آن اهدافی را که کشور ما لازمه‌ی پیشرفت یک ملت است و به عنوان یک قدرت در جهان شناخته شود را نتواند به خوبی استفاده کند چراکه کشور آمریکا نیز از این موضوع هراس دارد.
برجام خود یک جنگ نرم و رقابتی است که کشور ما قصد دارد برای آینده‌ی خود یک فرصت‌سازی را انجام دهد و آمریکا قصد دارد این فرصت را از کشور ما بگیرد. در موضوع برجام هدف اصلی آمریکا این است که در کنار موضوع برجام به آن دسته از منافع و اهداف در حوزه‌ی نفتی و به طور کلی در منطقه‌ی خاورمیانه نفوذ بیشتری پیدا کند که درصدد است این موقعیت را از طریق کشور ما انجام دهد.
به نظر بنده بعد از برجام نیز در حوزه‌ی اقتصاد تحول عمده‌ای در نظام اقتصادی کشور رخ نخواهد داد و آن نیازهای اصلی جامعه در این حوزه همچنان باقی می‌ماند. می‌توان گفت آن دسته از نیازهای تصنعی ملت که جنبه‌ی نیازهای ثانویه در اقتصاد را دارند به صورت بسیار کمی رو به بهبودی نماید.
درخصوص گزارش سازمان ملل و اینکه این سازمان بعد از مدت‌ها گزارش راستی‌آزمایی خود را نسبت به ایران گزارش داد، باید گفت: در تمام طول تاریخ دو کشور ایران و آمریکا نسبت به تعهدات طرف مقابل احساس خیانت و بدقولی را داشته‌اند، اما تاکنون که دو کشور به تعهدات خود عمل کرده‌اند و باید دید که این تعهدات برای مقطعی خواهد بود یا که ادامه خواهد داشت.
در خصوص تحریم‌ها و اینکه بعد از برجام، تحریم‌ها لغو خواهند شد یا که به صورت تعلیق در خواهند آمد تصریح کرد: برجام و این توافقات بیشتر به نفع کشور آمریکاست اما باید این نکته را یادآور شد که برجام یک فرصت بزرگی برای کشور ما است که در قبال این مذاکرات از فرصت به وجود آمده استفاده کرده و بیشترین بهره را از نظر اقتصادی، سیاسی و نظامی ببرد.
اگر کشور ما بتواند در طی ۴-۳ سال آینده بیشترین بهره را از این اهداف ذکر شده ببرد و نرخ تورم و بیکاری کاهش یابد آنگاه می‌توان گفت که کشور ما در این مذاکرات پیروز بوده و کفه‌ی ترازو به نفع کشور ماست . البته نباید در همین ابتدای امر کشورمان را پیروز مذاکرات بدانیم و به آینده توجه نکنیم.
اجرای برجام را باید ایستگاه آغازین برجام دانست و هرگز نباید روز شروع برجام را روز پیروزی مطلق کشورمان در برجام بدانیم بلکه باید توجه کنیم که تمام مشکلات کشور با گذشت زمان بیشتری بعد از اجرای برجام خود را نشان خواهد داد.