ذات گرگ و میشی امپریالیسم اجازه مذاکرات برد – برد را نمیدهد.

با توجه به استراتژی که آمریکا رقم زده و بر مبنای آن ایران را مورد تحریم قرار داده و طی چند سال پیش تا کنون به آن فکر کرده است، موضوع مذاکرات بوده که همواره برایشان حامل دستاوردهایی از جمله حضور در وضعیت ژئوپولوتیک ایران و سهم بردن در مسائل نفتی و سیاست گذاری خاورمیانه که مبتنی بر رویکرد آنها و به اصطلاح خودشان صلح در خاورمیانه بوده است.

اما مشاورین رئیس جمهور آمریکا در این رابطه ،یک استراتژی برای آمریکا رقم زده اند و آن اینکه وقتی مذاکره انجام شد در نهایت جمهوری اسلامی فرصتی پیدا میکند که موجب رشد و تعالی ایران میشود که بعد از چند سال دیگر نمیتوان حریف این کشور شد.
فکر میکنم یکی از راهکارهایی که در دستور کار خود قرار داده اند مساله تحریم است که علی رغم میل باطنی و از روی نیاز و ضرورت پای میز مذاکره نشسته اند.آنها سعی دارند خیلی لطیف و نامحسوس و البته بسیار ساده و منطقی اینگونه جلوه دهند که تحریمها بصورت تدریجی حل خواهد شد.
از نظر بنده این همان مساله فشار و اهرمی است که در آینده راهکاری برای جلوگیری از پیشرفت جمهوری اسلامی ایران بکار خواهند برد.
با توجه به احساس خطری که میکنند و برای رسیدن به اهدافشان باید ایران را تحت فشار قرار دهند.پس در نتیجه هدف آمریکا این نیست که تحریم ها را به گونه ای بر دارد که ایران آزادانه و خیلی راحت در عرصه اقتصاد گام بردارد و در روابط بین الملل بدرخشد.
در این مذاکرات ما مسلما”چیزهایی را از دست داده ایم که بررسی وزن آن با چیزهایی که بدست اورده ایم یک مساله پیچیده است .
ولی آنچه در مذاکره روشن است و با توجه به تاریخ ۲۰ ساله ی امپریالیسم ما جایگاهی برای مذاکره با کشور جهان سوم و امپریالیسم نداشته ایم.
لذا اینها هم در مذاکرات اولیه برنمی تابیدند با کشوری مانند ایران پای میز مذاکره بنشینند که بصورت برد- برد باشد.
اما همین که این ۶ کشور ابر قدرت دنیا با ما بر سر میز مذاکره نشسته و حرفهای ما را گوش میدهند و مذاکره میکنند همگی نشانه قدرت ایران است.
بحث دوم اینکه این چهره ای که از جمهوری اسلامی در دنیا معرفی شد یک چهره ی صلح گرا و متناقض با چهرهای بود که تا به حال به عنوان تروریسم معرفی میشد.
بنابراین افکار عمومی به این نتیجه میرسند که اگر ایرانی ها تروریسم هستند پس مذاکره چه معنایی دارد؟
اینها دستاوردهای مثبتی بود که برای ایران داشت و قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران را در دنیا تقویت کرد.
در پایان امیدوارم که عاقبت مذاکرات ختم به خیر شود و داستانهای گذشته تکرار نشود.
این مساله را از روی واهمه و نگرانی عرض میکنم که چون امپریالیسم در مقابل جهان سوم ذاتش یک ذات گرگ و میشی است هیچگاه در کنار مذاکراتی نمی نشیند که برای کشور های جهان سوم بصورت برد برد باشد.
به عبارت دیگر از وجود و حضور اینها باید ترسید و احتیاط کرد چون نکاتی را در مذاکرات منعقد میکنند که بعدا” مورد استفاده خودشان و بر علیه ما باشد.