به گزارش استادنیوز از
دیدگاه معمار کبیر انقلاب(ره)، مردم، عاملی موثر و تعیین‌کننده در این حرکت بودند
و از منظر ایشان، تعریف قدرت عبارت بود از حضور متحد و همدلانه مردم در صحنه‌های
مختلف سیاسی. قیام اسلامی مردم ایران با حضور آگاهانه و پرشور مردم قوت و قدرت
گرفت و علیرغم سرکوب‌ها و محدودیت‌های شدیدی که در دوره طاغوت وجود داشت، این
جریان عمق یافت و در سال ۱۳۵۵ به صورت قدرتی تعیین‌کننده در معادلات سیاسی کشور
تعریف گردید.
مولفه‌های قدرت تا پیش از آن بر محور عواملی نظیر حمایت خارجی، قدرت نظامی، ذخایر
پولی و یا تولید داخلی قرار داشت و از آنجا که رژیم منحوس پهلوی حائز برخی از این
مولفه‌ها بود، تصور اینکه جریانی موفق به پیروزی در برابر این نظام سر تا پا فاسد
گردد، به ندرت مورد پذیرش قرار می‌گرفت. در سال ۱۳۵۶ اما، وزنه این معادله به نفع
جریان انقلابی سنگینی کرد.